او سر سپرده می خواست...

من زنده بودم اما انگار مرده بودم
از بس که روزها را با شب شمرده بودم
یک عمر دور و تنها، تنها به جرم این که
او سرسپرده می خواست ‚ من دل سپرده بودم
یک عمر می شد آری در ذره ای بگنجم
از بس که خویشتن را در خود فشرده بودم
در آن هوای دلگیر وقتی غروب می شد
 گویی بجای خورشید من زخم خورده بودم
وقتی غروب می شد وقتی غروب می شد
کاش آن غروب ها را از یاد برده بودم

_______________________________________________

محمد علی بهمنی

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%A8%D9%87%D9%85%D9%86%DB%8C

::..::..::::..::..::::..::..::::..::..::

عشق با زمان فراموش می شود و زمان هم با عشق!
عشق مثل هوا همه جا جاریست. تو نفس هایت را کمی عمیق تر بکش

_______________________________

باران بیاید یا نیاید ،

تو باشی یا نباشی ،


خاطرت باشد یا نباشد ،


من خیس از یاد توام ..

__________________________________

حالاکه فکرش رامیکنم میبینم بعضی ها

همان بعضی ها بمانند بهتراست...

___________________________________

بی تو هرگز نمی شود تکرار،

لذت بوسه های پنهانی...

در همان لحظه ها که می گفتی،

پای حرفت همیشه می مانی....!!

________________________

نمیدانم گناه توست

یا عیب چشمهای من؟!

اینکه بعد از تو

تمام عالم از چشمم افتاده اند!!

::..::..::::..::..::

فقط دوری نیست که


آدم رو می سوزونه!


بودن و مال تو نبودن


دردش بیشتـره

_______________________________

حـالـا کـه رفـتـه ای . . .

بـبـیـن . . .

دیـگـر آن کـودکـی نـیـسـتـم کـه دهـانـش بـوی شـیـر مـیـداد

حـالـا بـزرگ شـده ام . . .

دهـانـم بـوی سـیـگـار مـیـدهـد . . .

بـرگـرد !

________________________________

پاهایم را که درون آب می زنم،
ماهی ها جمع می شوند!…
شاید این ها هم فهمیده اند
عمری “طعمه روزگار”بوده ام…!!

____________________________

نمی دانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار

خیس می شوند

می گویند

حساسیت فصلی است!

آری

من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم...

__________________________________
دیگر هیچ چیز مشترکی بین ما نیست

تنها آسمانمان یکیست . . .

_______________________________

پ.ن:شرمنده دیر به دیر آپ می کنم حالم بد گرفته اس
خـــدایـــا

این روزا بالاخره تموم می شه،

میام میزنم رو شونت!

میگم:جنبه رو حال کردی..؟؟

سهراب

پنج وارانه چه معنی دارد ؟
خواهر کوچکم از من پرسید
من به او خندیدم!
کمی آزرده و حیرت زده گفت
روی دیوار و درختان دیدم!
باز هم خندیدم..گفت:
دیروز خود دیدم  مهران پسر همسایه ،پنج وارانه به مینو می داد .
آنقدر خندیدم که طفلک ترسید!
بغلش کردم و بوسیدم و با خود گفتم :
بعد ها وقتی باریدن بی وقفه درد
سقف کوتاه دلت را خم کرد
بی گمام می فهمی
پنچ وارانه چه معنی دارد
رفت و سیبی آورد ،نصف کردیم
دمی خیره به آن نیمه ،به نجوا می گفت :
نکند..یعنی ...یعنی همین نیمه سیب؟
گاز زد.
خنده لب های خدا را چیدم
خیره بر نیمه گندیده خود، خندیدم ....

_____________________

سهراب سپهری (۱۵ مهر ۱۳۰۷ – ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹)