رفیق مثل کفش میمونه و رفاقت مثل جاده...چه قدر سخته وسط جاده بفهمی که پا برهنه ای...!
چنان دل کندم از دنیا که شکلم شکل تنهائیست ببین مرگ مرا در خویش
که مرگ من تماشائیست
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خوشا تصویر چشمانم تو باشی
همیشه راحت جانم تو باشی
دلم کاشانه ی سرد سکوت است
خوشا روزی که مهمانم تو باشی...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مـی خــواهــمـ اعتمــاد کنــمـ امـــا بــد جــایــی دنیــا آمـده ام ...
جــــایگـــاه مـــارهـــای خـــوش خــط و خــــالــی بـــود کــه هـــر روز نیشـــم مـــی زدنــد ...
تــنهایــی یعنی ؛ ذهنم پــر از تو ، خــالی از دیگران است ...
اما کنارم خــالی از تو ، پــر از دیگران است.......
سکوتـــ میکنمـ ــ به احتـ ـرامـ ــ